waty, tegoż znaczenia; hodowla cał­('czesne'), honorować

waty, tegoż znaczenia; hodowla cał­('czesne'), honorować, zupełnie nam dawniejszą cześć zastąpiło; z łac, kiem ruskie. hojny, hojność; czes. hojny (od oraz honoracjory; słowo łac. niedawnego ^ą/,'obfitość'), y.goić i zyć, objaśnione. hop, hops, hopnąć, dźwiękona­ ależ to dodatkowo nie dowód, źe to pożyczka, ponieważ hojny obok goić, jak śladowcze, nie bez wzoru niem.; hańba, hardy obok ganić, gardzić. dawniej hup, hub, »nie powtarzaj hup, Holandja; w miejsce holandzki juź aź przeskoczysz«. od 17. w. holenderski od Holen­ horda, p- orda. drów, Olendrów, z niem. Hollānhorodniczy, p. gród; horodziszcze der, gdy u Niemców samych hol- u Stryjkowskiego, dziś horodyszcze, lāndisch o£ok Hollànder-; nazwa z małorus. horod; jest i hord, kraju od holoioać (p.). nazwa roślin ('viburnum'), 'malva holować statki, 'ciągnąć je liną', crispa' nazywa się już u Stanka z niem holen (od 'wołania', łac. ca- 1472 r. hordowitem, co później wy­ lare, 'przyzywać'). raźnie »niskiem« (rutenice) nazy- hospodar — hurkot H 173 wają; u Stanka obok tego i kręcihu], okrzyk, w 16. w., z niem. woj i kędzierzawiec, od zwojów Hui; chujami i wykrzykami«, Glicliściowych. ner; jest i w niem. rzeczownikiem, hospodar i hosudar, ruskie, pierw­ 'okres'. sze o 'wołoskich hospodarach', dru­ huk, hukać, huknąć, huczeć, hukgie o'ruskich' (i w miejsce 'Moskale': liwy, huczny, huczek, »większy huk »hosudarowie w nogi, a my za niż puk«,przeważnie nowsze,od 17. w. nimi«, w 17. w.); p. gospoda; ho-zaledwie; małorus. huk, rus. guk, spodyn, fałszywie, w miejsce gospo­ u Bułgarów i Serbów o 'gruchaniu' dzin (p.). głównie używane, jak u nas hukać hoży, 'zwinny', 'ładny', z mało­ 0 świni; więc może od tego dźwięrus. hozyj (por. rus. prigozij), od konaśladowczego należy odróżnić god-, godny (p.). huczeć, t. j . chuczeć lub fuczeć, ponieważ hrabia, z niem. Graf przez czes. ch i f się mieniają, a więc słowień. chuczati, serb. chuk, o 'mocnym wie­ hrabie, ; hrabina, hrabiow­ ski; jest i grabią, a grof wprost trze', czes. chuk, 'wrzawa'; hukać z węgierskiego grof; graf z niem. 1 huczeć miałyby dwa zupełnie różne i rus. zaledwie w 19. w.; niem słowo h-, serb. gukati i chukati. hulać, hulaka, hultaj, hultaić ma być grec. grafeus, 'pisarz', lub się, hulanka (Pohulanka we Lwo­